Aquesta nit gosseta m'ho he passat bé, però t'he trobat a faltar. Ets la dona amb la que vull compartir la meva vida fins al final. T'estimo i et necessito. Ets la flor més preuada del meu jardí, un jardi que sense tu es un tros de terra erma, un pedrer, un desert. En canvi, quan hi ets, tot s'omple de llum i d'alegria, d'esperances i de pau.
Tornes aviat gosseta, ja ho sé, però cada segon sense tu es una eternitat.
T'estimo.
Kondolor Jordi.
dissabte, 13 de febrer del 2010
Subscriure's a:
Comentaris del missatge (Atom)
Enhorabona per aquesta relació tant bonica que comparteixen, espero que torni aviat la seva sumisa bella per poder conèixer-la.
ResponEliminaEls meus respectes Senyor, i fins aviat.
Saludos Kondolor.
ResponEliminaEspero que hayas tenido un rato agradable en mi morada. Para mi si que lo fue.
Un beso y te invito a pasear por mi blog.
Lily
Por si te lleva la contraria......... te aseguro que pasó un rato agradable en tu morada.
ResponEliminaIgual que yo lo pasé fenomenal!!
Cúantas horas ne tan poco tiempo!
Que rápido pasa todo cuando todo es perfecto:)
I aún después, mientras tu trabajabas....... hicimos excursión al Maresme i tuvimos ratito de debate con otro Dom. A que sí, Jordi?
Dolors/donnasum
Por fin os encuentro! jejejje
ResponEliminaCuánto amor leo/veo/huelo en vuestro blog. Así da gusto venir de visita! Aunque no os hagáis ilusiones......esto ni nada parecido suplirá las comidas en vivo, que lo sepáissss XD
* Bella, nena, que te quedes quieta en Barna City de una vez, coño! Y así te podré ver más y mejor (qué egoísta soy jijiji).
Un beso grande a los dos, y espero veros pronto; ya sabéis dónde podéis encontrarme los findes....Muacks!!